Ва алайкум ассалом: Ҳа, Аллоҳга нисбатан “раҳмли”, “меҳрибон” каби сўзларни ишлатиш жоиз. Албатта, Аллоҳга “дил”, “қалб” сифатларини нисбат бериш мумкин эмас. Аммо, ҳарбир тилнинг ўз табиати, урфи бўлади. Аллоҳ таолони инсонларга ўхшатиш фикридан йироқ бўлган ҳолда тилдаги урф нуқтаи назаридан мажозий маънода “раҳмдил”деб айтишнинг зарари йўқ, деб ўйлаймиз. Русларда ҳам “бисмиллаҳирроҳманирроҳийм”ни “во имя Аллаҳа милостивого, милосерднего” дея “раҳмдил” деган сўз билан таржима қилишади. Фақат Аллоҳда дил ёки қалб бор деб эътиқод қилмаслик керак. Акс ҳолда Уни яралмишларга ўхшатиб қўйган бўлинади. Аллоҳни махлуқотларга ўхшатиш эса асло жоиз эмас, балки, қасддан шундай қилса, куфр бўлиб қолади. Хулоса қилиб айтадиган бўлсак, Аллоҳга нисбатан эҳтиётан “раҳмдил”деган сўзни ишлатмаган маъқул. Унинг ўрнига “меҳрибон”, “раҳмли” сўзларини ишлатиш керак. Валлоҳу аълам!