Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм! “Ақида” сўзи бир нарсани иккинчисига маҳкам боғлаш маъносини англатади. Бу сўзнинг кўплик шакли “ақоид”дир. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам олиб келган барча нарсалар ростлигини тасдиқлаб, кўнгил боғлаб ишонилиши лозим нарсалар “ақида” дейилади. Ислом ақидаси мусулмон кишини маълум нарсалар билан маҳкам боғлаб турадиган эътиқодлар мажмуасидир.

Мулло Али Қори “Фиқҳул акбар”га ёзган шарҳида “ақида” сўзига шундай таъриф берган: “Ақида шундай илмки, унда эътиқод қилиш лозим нарсалар ҳақида баҳс юритилади”.

Фиқҳда эса шариат ҳукмлари, жумладан, намозни қандай ўқиш, рўзани қандай тутиш, закот бериш, ҳаж қилиш қоидалари ўрганилади.

Демак, ақоидда имон-эътиқод масалалари, фиқҳда амалларни тўғри бажариш йўл-йўриқлари ўрганилади. Бундан ташқари одоб-ахлоқ, руҳий тарбия ҳам бор. Унда қалбни поклаш, иллатлардан халос бўлиш, руҳий покланиш ҳақида баҳс юритилади