Ва алайкум ассалом. Аллоҳ таолога, қиёмат кунига, фаришталарга, илоҳий китобларга, пайғамбарларга, тақдирнинг яхшилиги ҳам, ёмонлиги ҳам Аллоҳдан эканига сўзсиз ишонган инсон мўмин саналади.

Қуйидагилар имони заифлик белгиларидир:

– Ҳаромга қўл уриш, кичик гуноҳларни менсимаслик.
– ибодатларда сусткашлик қилиш, пала-партиш бажариш.
– феълиторлик, зиқналик, жиззакилик. Бундай одам арзимас нарсага жиғибийрон бўлаверади, одамлар билан тил топиша олмайди.
– Қуръони каримни ўқиганда, маъруза эшитганда таъсирланмаслик.
– Аллоҳнинг зикридан ғофил бўлиш.
– тилни ғийбатдан, ёлғондан тиймаслик.
– ҳаром ишларни кўрганда ғазабланмаслик.
– макруҳ амаллардан сақланмаслик.
– вақтини беҳуда нарсаларга совуриш, фойдали ишларга “вақт йўқ” деб баҳона излаш.
– кичик кўринган савобли ишларга бепарво бўлиш.
– биродарларига етган азият-мусибатларга қайғурмаслик.
– дини, диндошлари олдидаги масъулиятини ҳис этмаслик.
– мусибатларга сабр қилмаслик.
– роҳат-фароғатга ортиқча эътибор бериш...

Қуйидагилар банда имони кучли эканини билдиради:

– Аллоҳ ва Расули яхши кўрадиган нарсани нафс хоҳишларидан афзал билиш;
– Аллоҳ розилиги учун жонини, молини фидо қилиш;
– Аллоҳ учун яхши ёки ёмон кўриш;
– Тақдирга рози бўлиш, мусибат чоғида Аллоҳнинг қадаридан шикоят қилмаслик;
– савобли ишларга бел боғлаш, гуноҳ-маъсиятдан йироқ юриш;
– Аллоҳ зикр этилганида, Қуръон ўқилганида қалбида ҳузур-ҳаловат топиш;
– Аллоҳга сўзсиз ишониш, У Зотга боғланиш, умид қилиш;
– Солиҳ амал қилганда севиниш, билиб-билмай гуноҳга қўл урганда кўнгли ғаш бўлиш ва ҳоказо (Манба: “Қуръон – қалблар шифоси”).