Бисмиллаҳ, валҳамдулиллаҳ. Таҳоратни бошлашдан олдин ўзидан нопокликни кетказиш ёки таҳоратсиз бажариш мумкин бўлмаган ибодатни адо этиш ният қилинади. Масалан, “Намоз ўқиш учун таҳорат қилишни ният қилдим” ёки “нопокликни кетказишни ният қилдим”, ё бўлмаса, “таҳорат қилишни ният қилдим”, деб қалбидан ўтказади, ёки тили билан талаффуз қилади.
     Таҳоратга истинжо қилишдан олдин ният қилинади. Агар истинжо қилмаса, икки кафт ювилаётганда ният қилинади. Ниятнинг ўрни қалбдир. Ҳанафий мазҳаби уламолар қалбни уйғотиш учун ниятни тил билан айтиш мустаҳаб, дейишган. Валлоҳу аълам!