Ва алайкум ассалом. Ҳа, унаштирув ва фотиҳа маросимлари халқимизга хос урф-одат ва удумлар сирасига киради. “Фотиҳа” маросимининг номи ҳам кўп нарсани англатади. Қадимдан мусулмон халқимиз тўй ва никоҳ каби муҳим ишларни амалга оширганда Аллоҳдан баракот тилаб, никоҳдан олдин ёши катталар, маҳалла оқсоқоллари ва қариндош-уруғни йиғиб, тўй кунлари ва тантаналари ва ҳоказоларни ўзаро баҳамжиҳатликда маслаҳат қилиб олиш ҳамда олдинда турган ғоят аҳамиятли ҳодисани қутлуғ ва баракотли бўлиши учун қарияларнинг дуосини олиш мақсадида шу одатни йўлга қўйган. Қариндош-уруғдаги барча улуғлар гўёки бу тўйга ўзларининг оқ фотиҳаларини берганлар. Шу боис ҳам мазкур маросим фотиҳа деб аталган. Бу гўзал одатнинг муқаддас динимиз таълимотларига зид жойи йўқ, аксинча, динимиз кўрсатмаларига мувофиқ келади. Зеро, динимиз ҳамма нарсани ўзаро маслаҳат билан амалга оширишга, ёши улуғларнинг дуосини олишга тарғиб қилади. Шунинг учун ҳам халқимизда маслаҳатли тўй тарқамас, деган ҳикматли сўз мавжуд. Унаштирув маросимига келсак, бу ҳам тўйдан олдинги никоҳнинг муқаддималаридан ҳисобланади. Ўша фотиҳаси бўлган икки ёш ўзгалар кўз ўнгида бир-бирига унаштирилган ҳисобланади ва энди уларга бошқа одамлардан совчи ва ҳоказолар келмайди. Унаштирилгани маълум бўлган қизга бошқалар ҳам ёмон кўз ёки ғаразли ният билан қарамайдилар. Валлоҳу аълам!