Ва алайкум ассалом. “Осий” сўзи “Аллоҳнинг амрига хилоф иш қилувчи”, “У Зотга ношукрлик қилувчи”, “Аллоҳнинг тоатидан чиқувчи”, “ота-онаси ёки хўжайини амрига терс иш қилувчи” маъносини англатади.

Фожир – гуноҳ қилувчи, ёлғон гапирувчи, зулм ўтказувчи, кўп гуноҳларни қилиб, тавбани кечиктирувчи кимса.

Мушрик – ақида ва ибодатда Аллоҳга ўзга нарсаларни шерик қилувчи.

Мунофиқ – тилида имонни даъво қилиб, қалби билан куфрга мойил бўлган шахс, тилида имонни ошкор қилиб, дилидаги куфрни яширувчи, икки юзламачи, мусулмонлар олдида ўзини мусулмон санаб, аслида кофирлар фойдасига иш қилувчи.

Каззоб – “козиб”нинг муболаға (кучайтирма) шакли, яъни “жуда кўп ёлғон гапирувчи”, “доим алдайдиган кимса” маъносини англатади. Валлоҳу аълам!