Виждонимга қулоқ тутганимдан бахтиёрман
2012 йилнинг декабр ойида Наварра шаҳрида енгил атлетика бўйича муҳим мусобақалар бўлиб ўтди. Ютуққа катта миқдордаги пул мукофоти қўйилди. Мусобақаларда дунёнинг энг кучли спортчилари, жумладан, Лондондаги Олимпиада ўйинларида 3000 метрга тўсиқлар оша югуриш бўйича бронза медали совриндори кениялик Абал Мутаи ҳам иштирок этди. У барча саралаш баҳсларида ишонч билан ғалаба қозониб, финалга қадар етиб келди. Финалда финиш чизиғига чамаси ўн метрлар қолганда, масофани тўла босиб ўтдим, деб ўйлаб тўхтаб қолди ва мухлисларга қараб қарсак чала бошлади. Мутаи трибунадан испан тилида финиш чизиғига яна ўн метр борлиги ҳақида янграётган қичқириқларга эътибор бермасди.
Унинг ортидан испаниялик Иван Фернандес Анайя изма-из таъқиб қилиб келарди. Анайя кениялик спортчидан бемалол ўтиб кетиб, мусобақа ғолибига айланиши мумкин эди. Аммо бунинг ўрнига... Мутаини елкасидан итариб, қўли билан финиш чизиғигача масофа борлигига ишора қилди. Испаниялик спортчи ғалаба қозониш имкониятини кўкка совуриб, кениялик рақибини финишга деярли олиб келди, қувиб ўтмади.
Мусобақа тугагач, Иван Фернандес Анайядан “Ғалаба қозонишни истамадингизми?” деб сўрашди. 24 ёшли спортчи: “Йўқ, ғолиб бўлишни жудаям истагандим. Бироқ агар Испания термаси таркибида Европа чемпионатига бериладиган йўлланма бўлганда ҳам, шу йўлни тутардим. Чунки мен ғалабага ҳақли эмасдим. Орамиздаги масофа узоқ, агар Мутаи хато қилмаса, уни қувиб ўтиш имконим йўқ эди. Мен учун олтин медалдан кўра ўзлигимни сақлаб қолиш муҳим. Мен шундай қилганимдан, виждон амрига қулоқ тутганимдан бахтиёрман”.
Шоакмал тайёрлади.
“Ирфон” тақвимининг 2013 йил 2-сонидан олинди.
