Мазлумга ўхшаган золим
Самода содир этилган аввалги гуноҳнинг сабаби ҳасаддир. Иблис Одам алайҳиссаломга ҳасад қилиб, Аллоҳга осий бўлди, лаънат тавқи бўйнига илинди. Ерда содир этилган аввалги гуноҳ ҳам ҳасад туфайли рўй берди. Одам фарзанди Қобил укаси Ҳобилни ҳасад туфайли ўлдирди.
Адиблардан бири айтган экан: “Ҳасадгўйдан кўра мазлумга ўхшаган золимни кўрмаганман”. Ажиб! Ўзи золим бўлсаю, яна мазлумга ўхшаса, буни қандай тушуниш мумкин?! Ҳасадгўйнинг золимлиги аниқ. Аллоҳнинг тақдирига рози бўлмайди, берганига қаноат қилмайди. Бирорта таниши ёки қўшниси ё ҳамкасбидаги фазилатни тортиб олиш илинжида бор кучини сарфлайди. Бундан ортиқ зулм бўлмаса керак. Аммо айни пайтда ҳеч нарсага эришолмайди. Мана шу нуқтада унинг мазлумлигини кузатиш мумкин. Ўз дўстига нисбатан ғийбат-бўҳтонлар уюштиряпти, қўшнисининг эшигига “мағзава”лар тўкяпти, ҳамкасбининг муваффақиятини кўролмасдан, йўлини тўсяпти. Натижада эса нуқул ўзининг обрўсизланиши, соғлом доирада мавқеининг кескин пасайиши, рақибларинниг иши юришиши билан тугаяпти. Албатта, бу тескари таъсирлар ҳасадгўйнинг қалбида из қолдирмаслиги мумкин эмас. Бас, у қаттиқ сиқилади, қон босими ошади, охир-оқибат, юрагини чангаллаб қолади. Энди айтинг-чи, қай бири “мазлум”роқ: ҳасадгўй қўшнисининг ғийбат-бўҳтонларига парво қилмасдан бамайлихотир яшаётган кишими ёки тинимсиз курашиб, иззат ўрнига юрак хуружини орттирган “хаста”ми?
Абдурашид Зоҳид
