“АМАЛЛАР НИЯТГА БОҒЛИҚ”

    Ўғлимни уйлантириш ниятида кўнглимга яқин хонадоннинг қизига совчиликка бордим. Ёшлар бир-бирига маъқул келиб, унаштириб қўйдик. Ширин орзулар билан тўй ҳаракатини бошлаб юбордик. Тўй муборак, деб қутлагани келганларнинг турли гаплари юрагимни ғаш қиларди.
   “Келинга бошидан қаттиқ туриш керак”, “Келин барибир эл бўлмайди”, “Келин келгандан кейин, ўғил айнийди”, “Ўғлизга эга чиқадигани келяпти”. Шунда мен: “Нега энди, келинга ўз болангиздек муносабатда бўлсангиз, у ҳам меҳрини аямайди”, десам, “Бу табиат қонуни, уни ўзгартиролмайсиз, Қаттиқ қайнонадан келин қўрққани яхши”. Ўйлаб қоламан, аслида буларнинг ҳаммаси инсонларнинг бир-бирига бўлган муносабатининг ҳосили. Ҳаммаси ўзимизга, ниятимизга боғлиқ.
   Тўйдан олдин келинимга у-бу нарса ҳарид қилиш мақсадида учрашдик. Кўнглига ёққанини олиб, бир пиёла чой устида бир оз суҳбатлашдик. Суҳбат давомида оиламиз катталигини, келди-кетдилар кўп бўлишини тушунтирдим. Кейинчалик бирон бир тушунмовчилик бўлса, албатта мен билан маслаҳатлашиб, чорасини биргаликда ҳал этишни келишиб олдик.
   Келинимга ҳеч қачон келин деб, мурожаат қилмасликка, доимо болам деб чақиришни ният қилдим. Бувим раҳматлик қайнона бўлмиш аёлларга тушунтирар эдилар: “Қайнонанинг номи ойижон бўлганидан кейин, келиннинг номи жон болам бўлиши керак” деб.
    Келинимнинг ўзи ораста, чаққон, пазанда. Тез кунда атрофдагиларнинг ҳурматини қозонди. Унинг ҳаммага бирдек муомаласини кўриб, боламни янаям суйиб кетардим. Яратганга шукроналар келтирдим.
    Бир куни қўшни келин бир юмуш билан чиқиб қолди. Мен: “Болам, қўшнига чиқиб, қарашиб юборинг, савоб бўлади”, десам, қўшни келин ҳайрон: “Келинни болам деб, чақиришганини энди эшитишим”, деб. “Сиз ҳам ният қилинг, келинга она бўламан” деб, мен кулиб қўя қолдим.
    Ҳаётда ҳамма нарса бўлиши мумкин. Баъзан невараларнинг бетоблиги ёки келиннинг оғриб қолиши. Шунда савоб умидида невараларингизга ўзингиз қараб туринг, қаршингизда турган жонсарак ҳилқат бир оз тин олсин. Озгина дам олиб яна кундалик ишларини кўнгилдагидек бажариб кетади. Озгина эътиборингиз туфайли, келинингиз, ўғлингиз, қолаверса невараларингизнинг меҳрларига кўмилиб яшайсиз.
   Йиллар ўтган сайин болам деб чақиришим, жон боламга айланди. Келиним шунга лойиқ. Ойижон деб, мени суйгани сари мен уни жон болам деб эркалатгим келади. Ўғлим кулади: “Ойижон, ташқаридан қараганда келиниз қизиз-у, мен куёвга ўхшаб қолдим”, деб. Яратган Эгамга чексиз ҳамду-санолар айтаман.
   Дугонажон, ўғил уйлантирмоқчимисиз? Ниятни катта қилинг. “Мен келинимга она бўламан, келиним эса болам бўлади”, деб. Албатта, ниятингизга етасиз, чунки амаллар ниятга, икки дунё саодати эса қилаётган амалларимизга боғлиқ.



Мунира АБУБАКИРОВА
Ўзбекистон мусулмонлари идораси мутахассиси