Аллоҳнинг ваъдаси ҳақ

     Аллоҳ таоло Ҳижр сурасининг 9-оятида шундай марҳамат қилади: “Албатта Бу Эслатмани (яъни, Қуръонни) Биз Ўзимиз нозил қилдик ва шубҳасиз Ўзимиз уни сақлагувчимиз”. Бу ояти карима асрлар оша Қуръоннинг илоҳий Китоб эканини қайта-қайта исботлаб келмоқда. Узоқ ўтмишни қўя турайлик, мана шу бизнинг асримизнинг ўзида (20 аср назарда тутилмоқда) бу азиз Китобни йўқ қилиш учун қанчадан-қанча хуружлар бўлмади. Уни ўтда ёқдилар, дарёга оқиздилар, қабрларга кўмдилар. Бугина эмас! Яна Қуръонни ёд олган ёки ҳаётини шу илоҳий Каломга амал қилиб ўтказишни истаган миллионлаб улуғ зотларни йўқотиб юбордилар. Кейин-чи, кейин бошқа миллионлар қўлларида, тилларида ва дилларида биронта ҳам ҳарфи ҳам заҳаланмаган шу азиз Китоб билан пайдо бўлдилар! “Шубҳасиз Ўзимиз уни сақлагувчимиз”, деган илоҳий сўзлар ўз тасдиғини топди.
    Қуръон Аллоҳ таоло томонидан инсониятга туширилган илоҳий китобларнинг сўнггисидир. Бинобарин, мана шу оятда уни то қиёмат йўқотмай, бузмай сақлашни Ҳақ таоло Ўз зиммасига олган. Илгари ўтган умматларга нозил қилинган илоҳий китобларга ўзгаришлар киритилиб, бузилгани ҳолда (масалан, Инжилнинг етмишдан ортиқ таржималари бор, лекин асл нусхаси ҳеч қаерда йўқ) Қуръон, мана ўн тўрт асрдан буён Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламга қандай нозил қилинган бўлса, худди шундай сақланиб келмоқда.

Шайх Алоуддин Мансур