GUNOH VA MA’SIYaT IYMONNI ZAIFLAShTIRADI
Iymonli inson katta gunohni sodir etganda o‘zini qo‘yarga joy topa olmaydi. Siqiladi, qiynaladi, yig‘laydi. Chunki uning qalbida iymon bor. Vaqt o‘tib, o‘sha gunohni ikkinchi marta qilganda, oldingidek yana vijdon azobi uni qiynaydi. Lekin birinchi martadagiga nisbatan pushaymon bo‘lish hissi susayadi. Vaqt o‘tib, uchinchi marta o‘sha gunohga qo‘l ursa, endi biroz mahzun bo‘ladi-yu, tavba qilaman-da, deb o‘zini ovutadi.
Vaqt o‘tib to‘rtinchi, beshinchi marta o‘sha gunohga qadam qo‘ysa, biroz ko‘ngli hira bo‘ladi-yu, yana hech nima qilmagandek, xursand, kulib yuraveradi. Endi u uchun boshida sodir etgani uchun o‘zini qo‘yarga joy topa olmaydigan darajadagi katta gunoh, oddiy odatga aylandi. Oltinchi marta u gunohni qilganda esa qalbida zarracha pushaymonlikni his qilmaydi. Bu uning iymon nuri so‘nib, zaiflashib qoldi, degani.
Odilxon qori Yunusxon o‘g‘li
