СУБҲ

Алишер Навоий

(ғазал)

СУБҲ

Нега кўргузди совуғ оҳу сариғ рухсор субҳ,

Гар ниҳоний меҳрдин мендек эмас бемор субҳ?

Гар ҳавойи бўлмаса мен телба янглиғ, бас недур,

Кўнглакин чок айлабон тоғ узра Мажнунвор субҳ?

Меҳрдин мендек ниҳоний тоза доғи бўлмаса,

Юзда невчун кавкаби ашкин қилур изҳор субҳ?

Кун шуоий хатлари эрмаски, тутмиш мотамим,

Юзни анжум тиронғи бирла қилиб афгoр субҳ.

Соқиё, тутқил сабуҳий бодаким, бу дайрдин

Биз кетиб бу навъ толиъ бўлғуси бисёр субҳ.

Эй Навоий, истасанг баргу наво бу боғ аро,

Гулдек ул рокиъ кеча, булбул киби бедор субҳ.

Маъноси:

Агар тонг мен каби қалбида яширган меҳридан бедор бўлмаса, нега оҳу сариқ рухсорини кўрсатди?

Гар бу тонг менга ўхшамаса, нега тоғ узра кўйлагини мен мажнундек чок айлади?

Тонгнинг меҳрдан мендек ниҳоний тоза доғи бўлмаса, юзда нечун юлдузлардек ашкини изҳор қилади?

Сен уларни қизғиш булутлар дема! Улар асли рашкимдан доғланган қонли момиқдир!..

Ғам тунида мен чеккан оҳнинг бир учқунидан кўкка ўт туташди ва у ишқим олови рангига кирди.

Кўрганлар бу тонгга “Гумбади даввор” деб ном қўйишди.

Бу кўринган қуёш нури чизиқлари эмас, балки тонг ўз юзини юлдузлар тирноғи билан тилиб, менга мотам тутмоқда!..

Дўстим! Биз бу дунёдан кетганимиздан кейин ҳам кўп бора бу каби тонглар отади!

Эй Навоий! Бу боғда баргу - наво, мурод - мақсад истасанг тунда гулдек рукуда,тонгда эса булбулдек бедор бўл!