Дуоларимиз нега ижобат бўлмайди?
Бир куни Абу Исҳоқ розияллоҳу анҳу Басра бозорларидан бирида айланиб юрган эдилар. У кишини кўриб қолган халойиқ дарҳол атрофларига тўпланиб, шундай дейишди: “Эй Абу Исҳоқ, биз дуо қиламиз, лекин илтижоларимиз ҳеч қабул бўлмайди?!” Абу Исҳоқ бу саволга қуйидагича жавоб бердилар: “Чунки, қалбларингиз ўнта нарса туфайли ўлиб қолган. Биринчидан, Аллоҳни ҳақ деб биласиз, лекин Унинг ҳақини адо этмайсиз. Иккинчидан, Унинг Расулини севишингизни даъво қиласиз, бироқ суннатига амал қилмайсиз. Учинчидан, Қуръон ўқийсиз, лекин унга риоя этмайсиз. Тўртинчидан, Аллоҳ берган ризқдан ейсиз, Лекин шукр қилмайсиз. Бешинчидан, “Шайтон душманимиз” деб даъво қиласиз, аммо иблиснинг ноғорасига ўйнайсиз. Олтинчидан, “Жаннат ҳақдир!” дейсиз, бироқ жаннатга кириш учун ҳаракат қилмайсиз. Еттинчидан, “Дўзах ҳақ!” деб айтасиз, аммо ундан ҳайиқмайсиз. Саккизинчидан, “Ўлим ҳақ!” дейсиз, лекин ўлимга муносиб тайёргарлик кўрмайсиз. Тўққизинчидан, уйқудан уйғонгач, Худо берган куни одамлар айбини қидириш билан оворасизлар, лекин ўзларингиздаги камчиликларни кўрмайсиз. Ўнинчидан, жанозада қатнашасизлар, лекин маййитлар ҳолидан ибрат олмайсизлар”.
Алишер Рихсиддин ўғли тайёрлади
