25 yilda dunyoni ko‘rgan yigit

    Bir keksa kishi o‘zining 25 yoshli o‘g‘li bilan poyezdda ketayotgan edi. Deraza yonida o‘tirgan o‘g‘ilning yuzida shodlik, hursandchilik barq urib turardi. U qo‘lini derazadan tashqariga chiqardi va qo‘liga urilayotgan havoni his qilib: “Otajon, qarang, hamma daraxtlar orqa tarafga qarab yuryapti” deb qichqirdi. Keksa ota o‘g‘lining hursandchiligiga sherik bo‘lib, tabassum qilib qo‘ydi.
    Ular o‘tirgan xonada ular bilan birga er-xotin ham ketayotgan bo‘lib, ota va o‘g‘il o‘rtasidagi suhbatni tinglab borishardi. Ular “Nega 25 yoshli yigit go‘daklarga xos xatti-harakat qilyapti?” deb asablari taranglashib, hayron bo‘layotgan edilar.
     To‘satdan yigit: “Otajon, anavi adirlarni, u yerdagi hayvonlarni qarang! Bulutlarga qarang, poyezd bilan birga suzishmoqda” deb qichqirdi. Kap-katta yigitning gapirayotgan gaplaridan er-xotinning battar ensasi qotayotgan, taajjubi tobora ortayotgan edi.
     Keyin yomg‘ir yog‘a boshladi va yigitning qo‘llariga yomg‘ir tomchilari kelib urildi. Bundan yigitning yuzlari yanada yorishib, shodligi ziyoda bo‘ldi. Shu payt yigit: “Otajon, qarang, yomg‘ir yog‘yapti. Yomg‘ir tomchilari yuzimni “silayapti”. Qarang, otajon, qarang!” deb qichqirdi.
     Bu safar er-xotin yigitning qiliqlariga toqat qilib turolmay, keksa otasidan: “Nega o‘g‘lingizni tabibga olib borib, uni davolatishga harakat qilmaysiz?” deb so‘rashdi. Shunda keksa ota: “Biz shifoxonadan kelyapmiz. O‘g‘limning ko‘zlari ochilib, umrida birinchi marta dunyoni ko‘ra boshladi” deb javob berdi.



Internet ma’lumotlaridan Nozimjon Hoshimjon tarjimasi