Ва алайкум ассалом. Аслида мусулмон киши бундай масалаларда турли гумонларга берилиб, “мени бахтимни очилмайдиган қилиб, боғлаб қўйишган экан” деганга ўхшаш тўхтамга келиб, ўзини руҳан тушкунликка тушириб қўйиши тўғри эмас. Ҳаётда ҳар-хил одам бор. Ҳасадчилар, кўролмайдиганлар ҳам учраб туради. Эҳтимол, улардан кимдир ўзи ёмон кўрган таниш-билишларига қарши сеҳр йўли билан зарар етказишга ҳаракат қилар. Лекин, мусулмон киши бу нарсалардан қўрқувга тушмаслиги, ўйлаб юрмаслиги, балки, Аллоҳга таваккул қилиб, ўзи учун фойдали бўлган ишларни амалга оширишда бардавом бўлиши лозим. Унутмаслик керакки, ўша “иссиқ-совуқ”, сеҳр каби нарсалар ҳам фақат Аллоҳнинг изни бўлсагина зарари тегади. Аллоҳ изн бермаса зарар қилмайди. Ундан ташқари, киши кундалик беш вақт намозларини канда қилмасдан ўқиб юрса, ҳалол-покиза юрса, эрталабки ва кечки зикр-дуоларни ўқиб юрса, иншоаллоҳ ҳеч қандай илми амал унга кор қилмайди. Шу билан бир қаторда ҳарқандай масжид ходимларига мурожаат қилиб, ўзингизга дам солдирсангиз ҳам бўлади. Умумуан бундай масалаларда ўзингизга яқин жойдаги масжид имомлари билан маслаҳатлашсангиз, кеаркли йўлйўриқларни кўрсатишади, деган умиддамиз.